U današnjem izdanju rubrike „Moj grad“ govorimo o još jednoj ličnosti iz bogate gradiške istorije. Ovaj put riječ je o Vladimiru Maliću, sinu čuvenog Sime, rođenom 1888. u Gradišci.
Vladimir je nakon završene osnovne škole, nastavio sa školovanjem u nižoj gimnaziji u Zemunu te trgovačkoj školi u Sarajevu, a samostalni trgovac je postao 1904.godine,
I kao đak i kao trgovac bavio se društeveno-političkim i nacionalnim pitanjima. Još kao zemunski đak posjećivao je prijatelje svog oca u Beogradu, viđene srpske patriote poput Todora Vojkovića i dr Miloša Đ. Popovića. Bio je i na krunisanju kralja Petra Karađorđevića 1904.
U vrijeme Balkanskih ratova putovao je, 1912. u Srbiju u nadi da će dobiti liferaciju za srpsku vojsku. Te godine u Kragujevcu je boravio na Kongresu trezvene omladine.
U rodnoj Gradišci i okolini bavio se raznim nacionalnim aktivnostima. Društvo „Pobratimstvo“ osnovao je najprije u selu Rogolji 1910.g. a potom u Bistrici, Grbavcima te sljedeće godine i u Turjaku, Drageljima, Cimirotima, Mašićima, Elezagićima i Podgradcima. Lično se angažovao na osnivanju Omladinskog kola, te bio član Upravnog odbora Srpskog kreditnog zavoda u Bosanskoj Gradišci.
Kao i prota Dušan Subotić Vladimir Malić je na osnivačkoj skupštini Saveza srpskih anti-alkoholičarskih društava 14. aprila 1912. izabran za člana uprave.
U Prvom svjetskom ratu, sa 27 godina, uhapšen je i izveden na Veleizdajnički proces u Banjaluci. Istraga je pored ostalog sakupila podatak da je u gradiškom selu Grbavci jednom prilikom rekao:“Ovo je srpska zemlja i u njoj će uskoro suditi srpski kralj!“
Poslije oslobođenja i ujedinjenja, 15.septembra 1920. Vladimir Malić je sa Milanom Lajićem osnovao trgovinu mješovitom i gvožđarskom robom. Od 1930. kao trgovac iz Bosanske Gradiške bio je i vlasnik Šumskog industrijskog preduzeća „Moštanica“, u čijem su sastavu bili Parna pilana i Paromlin u Bosanskoj Dubici.
Bila je ovo storija o još jednom izdanku stare ugledne gradiške porodice Malić, Vladimiru, kao naš pokušaj da tu i druge slične porodice sačuvamo od zaborava.
Nebojša R.
