Vampir je jedina srpska riječ koja je pronašla svoje mjesto u engleskom, njemačkom, francuskom ali i mnogim drugim jezicima. Korijeni ove riječi mističnog značenja nalaze se duboko u narodnim vjerovanjima i legendama.
Na instagram stranici „Poreklo reči“ objašnjeno je porijeklo riječi vampir.
„Reč vampir se razvila iz reči upir, koja je nastala verovatno od slovenske konstrukcije o+pyr, što znači nije spaljen. Stari Sloveni su, naime, palili svoje mrtve, a verovalo se da se oni koji nisu ritualno spaljeni vraćaju među žive“ navodi se na stranici „Poreklo reči“.
Prvi pisani podaci o vjerovanju u vukodlake-vampire među Srbima potiču još iz 13. vijeka. O ubijanju vampira govori se i u Zakoniku cara Dušana iz 1349. godine u članu 20: „O vračima, koji tela mrtvih spaljuju“.
Tokom 1727. godine zabilježeno je ime vampira, srpskog hajduka Pavla, koji se nakon smrti pričinjavao mještanima, posjećivao ih i davio, nakon čega četovoro ljudi koji su ga vidjeli umire nejasnom smrću, a sve se završava otkopavanjem i probadanjem njegovog leša kocem.
Prvo pominjanje vampira u zapadnoj Evropi bilo je 21. jula 1725. godine u Bečkom dnevniku, gdje se izvještavalo o smrti Petra Blagojevića iz srpskog sela Kisiljevo. Za njim je nakon nekoliko nedjelja umrlo još devet osoba. Svi su na samrti izjavljivali da se pokojnik povamipirio i dolazio da ih davi i sisa im krv.
Nakon toga naređeno je da se otvori kovčeg mrtvaca. Tijelo je, navodno, bilo u potpunosti očuvano, a usta su mu bila puna svježe krvi. Kada su mu zaboli kolac u srce, krv mu je potekla i na nos i na uši. Tijelo su nakon ovoga spalili, a austrijski carski oficir sastavio je izveštaj i poslao ga u Beč, gde je izazvao senzaciju u štampi i u naučnim krugovima.
„Tako se naša reč vampir preko nemačkog otisnula u druge jezike“, piše u objavi „Porekla reči“ (Instagram)
G.V.
