Mitrovdan, praznik posvećen Svetom Dimitriju, slavi se 8. novembra i ima značajno mjesto u pravoslavnoj tradiciji.
Sveti Dimitrije, zaštitnik grada Soluna, bio je antički vojni komandant koji je postao hrišćanski mučenik.
Rođen u Solunu u trećem vijeku, odbio je carsku naredbu da proganja hrišćane, javno propovedao vjeru i zbog toga bio pogubljen. Solunski hrišćani su ga tajno sahranili, a na njegovom grobu je kasnije izgrađena crkva. Vjeruje se da su sa groba Svetog Dimitrija izbijali miris bosiljka i smirne, pa je zbog toga nazvan Mirotočivi.
Mitrovdan se slavi kao krsna slava i spada među pet najvažnijih slava. Za ovaj praznik vezuju se razni običaji, a posebno je poznata narodna izreka „Mitrovdanak, hajdučki rastanak; Đurđev danak hajdučki sastanak“, koja označava vreme kada su se hajduci rastajali i ponovo sastajali.
Vjerovanje kaže da je na Mitrovdan najbolje provesti vrijeme sa porodicom kod kuće, a svi veliki poslovi, posebno oni na polju, trebaju biti završeni pre ovog datuma, jer se vjeruje da vrijeme nakon Mitrovdana postaje nestabilno i dolazi zima.
Vjeruje se ako je na Mitrovdan toplo, zima će biti blaga, dok snijeg na ovaj dan sugeriše dugu i hladnu zimu koja može trajati sve do aprila.
