Predstavljena knjiga „Antropologija Svetog Irineja Lionskog“ (FOTO)
„Antropologija Svetog Irineja Lionskog“ naziv je knjige doktora teologije Slavoljuba Lukića koja je danas predstavljena gradiškoj publici u sali Hrama Pokrova Presvete Bogorodice. Knjiga je prevedena, izmijenjena i dopunjena doktorska disertacija Lukića, odbranjena 2017. godine na Bogoslovskom fakultetu Aristotelovog univerziteta u Solunu, u okviru predmeta Dogmatsko bogoslovlje.
O knjizi, Irineju Lionskom, ali i o duhovnom životu uopšte govorili su arhijerejski namjesnik gradiški protojerej stavrofor Gojko Slijepčević, magistar teologije Dario Drinić i autor.
Drinić je istakao da se Lukić u svom djelu bavio suštinskom temom Irinejevog bogoslovlja, a to je sama pozicija čovjeka u istoriji spasenja. „Irinej Lionski je po svojoj misiji i učenju bio jedan od otaca crkve koji su formirali naše bogoslovlje. Ona saznanja do kojih je on dodašo, utemeljena u živoj vjeri su ono što hrišćanstvo prati i danas, a to je da čovjek ima svoje mjesto u istoriji spasenja, da je stvoren da bude saučesnik u veličanju slave Božije i da se kroz to saučesništvo oboži i da zasluži svoje vječno spasenje i zajednicu sa Bogom“, rekao je Drinić.
Slavoljub Lukić je naglasio da je Sveti Irinej Lionski postavio temelje savremene hrišćanske teologije i dogmatike kao i to da je on postavio i četiri temelja spasenja, tj. da bi čovjek zaista postao bog po blagodati na osnovu vjere, ljubavi, slobode i na kraju spasenja.
„Jevanđelja i djela svetih otaca su uvijek aktuelna. Mi danas tražimo odgovore na pitanja našeg života kod psihoterapeuta, a rješenja možemo naći upravo i u djelu Svetog Irineja Lionskog i drugis svetih otaca“, rekao je Lukić i dodao da je vrijeme posta vrijeme preispitivanja. On je istakao da čovjek dok posti treba da oslobodi svoje tijelo i um, ali i da posti za sebe i drugoga. „Kroz post bi trebali pomoći sebi ali drugome jer na taj način ispunjavamo naše hriščanske zapovjesti i prvu Hristovu zapovjest o ljubavi“, istakao je Lukić.
Sveti Irinej Lionski najveći hrišćanski bogoslovski pisac II vijeka. Dobro je poznavao gnostičku literaturu, ali i djela ranijih crkvenih pisaca. Rođen je i mladost proveo na Istoku, u Maloj Aziji, a živio je i stvarao na Zapadu, u francuskom gradu Lionu (drevni grad Lugdunum), krajem II vijeka. Iako je živio na Zapadu, pisao je na svom grčkom jeziku i žalio se što je morao da uči i „varvarski jezik“, imajući u vidu latinski jezik. Bogoslovlje Svetog Irineja Lionskog predstavlja kariku koja povezuje bogoslovlje Apologeta sa bogoslovljem III vijeka, dok njegova antropologija čini osnovu hrišćanske antropologije u kasnijim vijekovima, poslije njega.
G.Vlainić
