Ulica koju smo vam danas predstavili u rubrici Moj grad je ulica Kosovke djevojke. Proteže se od Trga jevrejskih stradanja sve do ulice Miloša Obilića, a najlakše ćete nekome objasniti gdje je ova ulica ukoliko kažete da se u njoj nalazi gradiška Tehnička škola.
Pored Tehničke škole u ulici se nalaze i stambeni objekti, zanatske radnje i ugostiteljski objekti.
Ova ulica je dobila ime po liku iz istoimene narodne epske pjesme. Kosovka djevojka hodi Kosovom sa ibrikom u ruci, sa željom da napoji, da ublaži rane i pomogne bolnom čovjeku, tačnije junacima nakon bitke. Kosovo polje, kosovski boj i kosovski junaci dobili su njenim likom još jednu novu vrijednost. Sa njom je nad Kosovskim poljem zasijala još jedna svjetlost. Kosovka djevojka i kosovski božuri dali su na tom prostoru nešto novo što i najkrvaviji boj pretvara u poeziju, a istoriji srpskog naroda daruju najsvjetlije stranice.
Tražeći vjerenika, kuma i djevera, odnosno Toplicu Milana, Miloša Obilića i Kosančić Ivana, nailazi na viteza Pavla Orlovića koji joj govori da su sva tri stradala u boju.
Po narodnom predanju „Kosovka devojka“ je bila Jelica – rođena sestra srpskog velikaša Stevana Musića. Musić je poznat kao ohol vlastelin koji je gospodario u mestu Brveniku. Jelica Musić je bila sestričina srpskog kneza Lazara, kosovskog mučenika. U Jelicu se „zagledao“ Milan Toplica, pobratim Miloša Obilića.
Pjesma Kosovka devojka broji se zajedno sa pjesmom Smrt majke Jugovića u najlepše kosovske pjesme i dobila je kao alegorija za brigu, pomoć i ljubav prema bližima veliku popularnost u srpskom narodu.
Kosovka djevojka je jedan od primjera samožrtvovanja u srpskoj narodnoj tradiciji. Ona na bojnom polju ostavlja svoju dobrotu, humanost i svoje djevojačko srce. U teškim trenucima poslije sloma Srpske države, sudbinski se poistovjetila sa svojim narodom, djeleći sa njim tešku sudbinu gubitka slobode.
Ferdo Kikerec je prvi naslikao 1879. godine. Kosovku devojku, pod francuskim uticajem, gde su tada bile u modi istorijske teme – zbog podizanja patriotskog duha njega je 40 godina kasnije kopirao Uroš Predić naslikavši 1919. godine poznatu sliku Kosovke djevojke.
Ivan Meštrović stvorio je 1909. godine mermerni reljef, kao deo vajarske dekoracije za Vidovdanski hram, koji je trebalo da bude podignut na Kosovu. Skulptura se odlikuje čvrstim i stabilnim oblicima, koji deluju monumentalno, jasno asocirajući na metope, odnosno reljefima ukrašena polja na antičkim hramovima. Meštrovićeva „Kosovka devojka” prikazuje devojku i junaka, koji kao u nekom transu posmatraju mesto najtežeg okršaja.
D.Janković.
