U Potkozarju, ove jeseni je bogato rodila trnjina ili gloginja, divlja voćka poznata kao neiscrpan izvor vitamina. Poznata je i pod nazivima trn, crni trn, crni grm, trnjavka, trnavka, divlja šljiva, kukinja i grmulja. Ljekovitost ove biljke narodna medicina poznaje od davnina. Koriste se svi dijelovi trnjine, korijen, kora, cvijet, listovi i plodovi.
Raste kao samonikli grm po pašnjacima, sunčanim brežuljcima, rubovima šuma, krčevinama.
Plod trnjine je koštunica tamnoplave boje sa pepeljkom, promjera od 1 do 1,5 cm, iznutra mesnat i zelenkasto obojen, trpka i kiselog okusa.
Počinje sazrijevati tokom septembra, ali se konzumira tek nakon mraza. Od plodova mogu se praviti sirupi, džemovi, miješane marmalade, likeri. Poboljšava okus voćnih kompota i povećava njihovu ljekovitost.
Bobice, lišće i kora stabla stimulišu metabolizam, čiste krv, liječe želučane tegobe i detoksikuju. Stari Grci i stari Rimljani pripremali su od plodova trnjine sirup za liječenje proljeva i slabokrvnosti te upale sluznice želudca i crijeva. Čaj od cvijeća trnjine popularan je i kao pomoć za mršavljenje, dok je pekmez od plodova kuhan u vinu sredstvo za ublažavanje tegoba u želudcu a koristi se i za pojačavanje apetita.
M. Pilipović
