Mnogi tokom vikenda posjete Nacionalni park „Kozara“. Za manje od sat vremena iz Gradiške možete stići do Mrakovice.
Dionica puta od Gradiške preko Gornjih Podgradaca do spomenika na Mrakovici i Nacionalnog parka „Kozara“ koji pripada Prijedoru duga je oko 40 kilometara.
Spomenik na Mrakovici, jednom od vrhova planine Kozare je impoznatan spomenik visok 34 metra posvećen borbi i stradanjima partizana i civila tokom bitke na Kozari u proljeće 1942. godine.
Ofanziva na Kozaru u Drugom svjetskom ratu u kojoj je oko 40.000 neprijateljskih vojnika zatvorilo obruč oko slobodne teritorije počela je 10. juna 1942. godine. U opkoljenom području zbijeg sa oko 80.000 srpskih civila je branilo 3.500 boraca Drugog krajiškog partizanskog odreda. Poslije 50 dana teških borbi mjestimično je probijen obruč i spaseno je nešto više od 15.000 civila. Spaljena su i uništena sela, a oko 60.000 srpskih civila otjerano je u logore, mahom u Jasenovac. Gradiška je u Drugom svjetskom ratu za slobodu dala više od 16.500 žrtava, od kojih oko 14.500 civila i više od 2.000 boraca.
Opšti Jugoslovenski konkurs za spomenik na Mrakovici raspisan je 1969. godine. Prvu nagradu je osvojio vajar Dušan Džamonja. Izgrađen je na prostranoj visoravni na samom vrhu Mrakovici, okružen visokom i gustom crnogoričnom šumom.
Džamonja je zamislio spomenik tako da bude sastavljen od dvadeset vertikalnih segmenata koji čine cilindričnu cjelinu. Svaki od segmenata profilisan je dubokim izrezima, odnosno ispupčenjima motiva u negativu, koji u ukupnom zbiru cjeline imaju simbolično značenje. Dok uvučeni i sjenkom prekriveni negativi simbolizuju smrt, pozitivi predstavljaju pobjedu i život.
Horizontalno položeni blokovi, koji su postavljeni oko centralnog spomenika, simbolizuju pritisak i agresiju neprijatelja koji surovom snagom nastoji, ali ne uspijeva uništiti život i pobjedu koji se uzdižu ka nebu, utjelovljeni u vertikalnom spomeniku.
Predsjednik SFRJ Josip Broz Tito na Mrakovici je 10. septembra 1972. godine otkrio spomenik palim borcima Kozare.
Izgradnja spomenika na Kozari počela je 2. avgusta 1971. godine. U sam spomenik i prateće objekte ugrađeno je oko 7 500 kubika betona i 350 tona željeza.
